Het recht op volledige zelfbeschikking.

Het is nu een paar jaar geleden dat het World Health Office (WHO) eindelijk enig respect toonde voor de transgendergemeenschap door zich eindelijk te verwaardigen om de transidentiteit van psychische aandoeningen te verwijderen. Deze aanpak is blijkbaar niet tot in de oren van de Belgische medische professie gekomen, die nog steeds de goedkeuring van een krimp vereist om ons hormonale behandeling te geven of ons toegang te geven tot herplaatsingschirurgie.

In het licht van deze discriminerende en beruchte situatie tegen transgenders, vragen we de Belgische wetgever om een wet uit te vaardigen waarvan het eerste artikel zal vermelden dat "transidentiteit geen ziekte is maar een staat en dat alleen de persoon die door deze staat wordt betrokken het recht heeft om te beslissen wat hij wil doen om zijn lichaam in harmonie te brengen met deze staat zonder onderworpen te zijn aan het dictaat van psychiaters en psychologen."

Deze bewering sluit op geen enkele manier uit dat sommige transgenders de steun kunnen inroepen van een psycholoog die geldig is opgeleid over transidentiteit wanneer ze de behoefte voelen om dit te doen.

Werkzekerheid na een coming-out.

Het komt heel vaak voor dat een transgender persoon voor een bepaalde periode wordt ontslagen nadat hij uit de kast is gekomen in zijn professionele omgeving. Plotseling, nadat hij uit de kast is gekomen, verliest de transgender persoon al zijn mentale en professionele vermogens omdat de administratie van het bedrijf een systematische jacht begint op de geringste fout die door deze persoon is gemaakt. Zelfs als alle voorgaande jaren op een voorbeeldige manier zijn uitgevoerd, kost het heel weinig tijd voordat het geleverde werk van zeer slechte kwaliteit wordt en voor het gedrag van deze persoon te wensen overlaat. Om te voorkomen dat hypocriete bazen zich in dit circus mengen, moet de wetgever na de coming-out een termijn van vijf jaar opleggen waarin elk ontslag van de persoon wordt verboden zonder dat er een onderzoek is uitgevoerd door een onafhankelijke sociale dienst. De kosten van het onderzoek komen voor rekening van de werkgever, ongeacht of bewezen is dat de transgender werknemer een fout heeft begaan. Deze periode van vijf jaar moet de transgender persoon in staat stellen om een andere baan te zoeken als hij het gevoel heeft dat zijn situatie verslechtert binnen de afdeling waar hij werkt.

Einde verplichte opdracht bij de geboorte

Wanneer een kind wordt geboren, moeten zijn ouders een verklaring afleggen bij de bevoegde ambtenaar van de burgerlijke stand. Ze zijn verplicht om een jongen of een meisje aan te geven. Het is een gebrek aan respect, een aanval op de persoonlijkheid van dit kleine wezen dat het puntje van zijn neus wijst. Het is een ambtshalve opdracht op basis van niet-essentiële en fragmentarische elementen bij het bepalen van het geslacht van dit kind. Ik praat over gender omdat seks iets intiems is en dat moet blijven. Niemand hoeft te weten wat zijn buurman in zijn slipje heeft. Als ouders gewoon "een kind" bij de geboorte zouden kunnen verklaren, zou dit niets veranderen voor de samenleving en zou het voorkomen dat ± 3% van deze kinderen op een dag naar buiten moet komen en in transitie moet gaan. U zult mij zeggen dat 3% heel weinig is, te weinig om hen deze concessie te geven ! In België, 3% van de 11.350.000 inwoners, vertegenwoordigt dit 340.500 mensen die gediscrimineerd en sarcasme zullen moeten ondergaan om de rest van de bevolking gezond te maken ! Dit is gewoon onmenselijk ! En voor Wallonië gaat het om 109.320 mensen. Tijdens deze opdracht heeft de arts, verloskundige, verpleegkundige of kinderarts een kans van één op twee, drie of vier om het leven van een kind te laten crashen en te rotten door zijn recht op zelfbeschikking te stelen.

Zelfbeschikkingsrecht voor kinderen

Vanaf 4 jaar kan een kind doen gelden wie hij is. Vroeger is er niets aan de hand. Als hij zegt: "Ik ben een jongen" of "Ik ben een meisje", zal hij spreken over zijn diepe gevoelens, over zijn intieme overtuiging, waarbij hij elk seksueel verlangen volledig negeert. Het is deze verklaring, vaak aan zijn moeder, die (zonder verplichting) kan worden gebruikt om de procedure met de ambtenaar van de burgerlijke stand te voeren om zijn geboorteakte in overeenstemming te brengen met zijn zelfbeschikking. Het zal daarom nodig zijn om elk kind in staat te stellen zichzelf te bepalen op een moment in zijn leven zonder leeftijdsgrens. Dit betekent dat de geboorteakte "een kind" heel lang kan informeren. En deze zelfbeschikking moet kunnen worden herzien als het kind een fout heeft gemaakt of een ander gevoel heeft, omdat hij het recht moet krijgen om fouten te maken en de persoonlijkheid van een persoon niet in een dag of op een impuls wordt opgebouwd. hoofd.

Voor een kind het recht om fouten te maken en hun zelfbeschikking te wijzigen

Het kind moet fouten mogen maken of een heel ander gevoel mogen hebben dan hij een paar jaar eerder had. Dit om respect te hebben voor de persoonlijkheid van ieder mens en om deze inmenging van de samenleving bij het bepalen van iemands geslacht te vermijden. Je moet kunnen accepteren dat de persoon op een bepaald moment in zijn leven een fout heeft gemaakt of gewoon een andere intieme overtuiging heeft, zoals mensen met een vloeibaar geslacht. Op grond van zijn zelfbeschikking moet hij de kans krijgen om terug te komen op dit andere gevoel om zijn geslacht te laten veranderen. Als hij meerderjarig is en nog van geslacht wil veranderen, zal hij dat moeten doen met toepassing van de wet op de transidentiteit. Dit betekent dat het voor een persoon gedurende een zeer lange periode mogelijk zal zijn om van geslacht te veranderen zonder enige afbreuk te doen aan de rest van zijn leven.