Colovaginoplasty is een chirurgische ingreep waarbij een deel van het uiteinde van de dikke darm (de sigmoïde colon) wordt gebruikt om een ​​neovagina te creëren.

Het is de chirurg die samen met zijn medisch team zal beslissen over de meest geschikte techniek voor elke patiënt, rekening houdend met zijn fysieke kenmerken en zijn medische geschiedenis.

Een colovaginoplasty wordt meestal uitgevoerd in gevallen waarin de penisinversietechniek niet levensvatbaar is. Dit kan gebeuren wanneer de huid van de penis, wanneer uitgerekt, minder dan 12 cm lang is. dit kan het geval zijn wanneer de patiënte is besneden of wanneer de patiënt eerder is geopereerd zonder de vaginale diepte te bereiken.

Voor de operatie

Patiënten dienen ongeveer vier weken voor de operatie te stoppen met de hormoontherapie omdat oestrogeen het risico op diepe veneuze trombose (bloedstolsels in de aderen) met alle bijbehorende risico's en problemen verhoogt. Dit proces moet geleidelijk gebeuren en daarom wordt patiënten geadviseerd om de dosering in de week voor de vier weken zonder hormonen te verlagen.

De effecten van het stoppen met hormoontherapie zullen duidelijk zijn voor patiënten. Hoewel ze van persoon tot persoon verschillen, variëren de symptomen van plotselinge stemmingswisselingen, duizeligheid en misselijkheid tot het verschijnen van duidelijk mannelijke kenmerken (gezichtshaar, onvrijwillige erecties, enz.). De situatie zal uiteindelijk stabiliseren en het ongemak kan heel goed verdwijnen. Hoe meer de vermindering van hormonen geleidelijk is, hoe meer de verandering draaglijk is.

Voorafgaand aan de operatie is een colonoscopie nodig om het medisch team in staat te stellen de toestand van het te transplanteren deel van de darm te controleren.

Drie dagen voor opname stelt het medisch team een ​​dieet op om ervoor te zorgen dat de dikke darm (dikke darm) schoon is. Patiënten moeten het zorgvuldig volgen om het succes van de procedure te garanderen.

Patiënten worden de dag voor de ingreep opgenomen. Overdag worden relevante tests uitgevoerd en de dikke darm gereinigd met een klysma om ervoor te zorgen dat deze schoon en zo bacterievrij mogelijk is.

De operatie

Colovaginoplasty vereist minimaal 8 tot 10 dagen in het ziekenhuis, zodat het medisch team de voortgang van de patiënten beter kan volgen.

De operatie duurt gewoonlijk tussen de 6 en 9 uur, plus de tijd vóór de anesthesie en de voorbereiding en het herstel van de patiënt onmiddellijk na de operatie. Deze operatie wordt altijd uitgevoerd onder algehele narcose.

De operatie begint met een Pfannenstiel-incisie (dezelfde die wordt gebruikt tijdens een keizersnede) in de buik, waardoor de chirurg toegang heeft tot de buikholte.

18 tot 20 cm sigmoid colon, met de bloedvaten, worden gescheiden en in plakjes gesneden en verplaatst naar het gebied van het perineum. Voorheen werd er een tunnel gemaakt in het gebied van het perineum naar de binnenkant van de buik. De rest van de afgesneden dikke darm wordt vastgemaakt zodat deze na de operatie zijn functie kan blijven uitoefenen.

De rest van de procedure (verwijdering van de testikels, verkorting van de urethra en vaginale esthetiek) is hetzelfde als voor de penisinversietechniek.

Na de operatie

Na de operatie worden twee abdominale drainagekatheters geplaatst. Ze worden ten minste 48 uur na de operatie verwijderd en in ieder geval wanneer het medisch team dat nodig acht.

De darm herstelt pas na twee of drie dagen zijn functie en daarom wordt het voedsel pas daarna oraal ingenomen. De urinekatheter die tijdens de operatie is ingebracht, wordt gedurende twee weken niet verwijderd.

Genezings- en dilatatie-oefeningen beginnen op de zevende dag na de procedure en een lid van het medische team zal de patiënt de dilatatie- en wastechnieken leren. Hiervoor worden twee dilatatoren van verschillende afmetingen en een vaginale stentkit meegeleverd; deze moeten worden gebruikt wanneer de arts dit aangeeft.

Thuis

Eenmaal thuis moeten patiënten contact opnemen met de arts die toezicht houdt op hun hormoontherapie om deze opnieuw te starten (na ongeveer 4 weken) en de dosering aan te passen. Patiënten mogen in geen geval de dosering van hun hormoontherapie zelf aanpassen, omdat dit tot gezondheidsproblemen kan leiden.

De mogelijke complicaties na deze procedure zijn dezelfde als bij de penisinversietechniek. Met andere woorden, de symptomen die direct na de procedure kunnen optreden, zijn onder meer wondinfectie, hemetomen en/of urineretentie. Later, postoperatief, kunnen de volgende gebeurtenissen optreden: intra-uteriene of vaginale stenose, urethrale en meatale stenose en/of diepe veneuze trombose en longembolie.

Bovendien is er de mogelijkheid van een defect in de dikkedarmhechting, waarvoor corrigerende chirurgie nodig is, evenals necrose van de nieuwe vagina vanwege een gebrek aan bloedtoevoer.

Een lid van het medisch team zal de patiënten uitleggen hoe ze deze mogelijke complicaties kunnen voorkomen en wat ze moeten doen als er symptomen optreden. Bij twijfel of afwijkingen na de operatie moeten patiënten hun arts raadplegen om hem in staat te stellen een diagnose te stellen en een oplossing te bieden.