Een mammectomie of borstverwijdering is een chirurgische ingreep om een hele borst (borstklier en vetweefsel) te verwijderen. Deze chirurgische ingreep is vaak geïndiceerd bij een vrouw die lijdt aan borstkanker. Maar het is ook een veel voorkomende operatie als onderdeel van de overgang van een transgender man.

Dit is een van de operaties, zo niet soms de enige, die een transgender man wil ondergaan om een mannelijk lichaam te verkrijgen.

Mammectomie is een operatie die niet alleen een mannelijk uiterlijk geeft aan de romp van de transgender man, maar het stelt hem ook in staat om de achting die hij van zichzelf heeft te verbeteren door hem beter in zijn lichaam te laten zijn. Deze operatie maakt ook een zeer significante afname van genderdysforie mogelijk.

In het kader van deze operatie staan de competentie van de chirurg en de kwaliteit van de ingreep hoog in het vaandel. Inderdaad, als de operatie goed wordt uitgevoerd, zullen de littekens heel weinig of niet zichtbaar zijn. Hierdoor kan de transgender man in het juiste seizoen shirtloos gaan zonder de aandacht van de meest oplettende te trekken.

De verschillende chirurgische technieken

Momenteel zijn er twee technieken die het meest worden gebruikt. Maar er moet rekening mee worden gehouden dat het de chirurg is die de techniek kiest die het meest geschikt is voor de omstandigheden en eigenaardigheden van de anatomie van de te opereren patiënt.

Deze operatie kan gepaard gaan met een verbouwing van de romp en meer in het bijzonder de tepel. Inderdaad, de tepels en tepelhoven van het vrouwelijk lichaam zijn over het algemeen van een diameter en een grootte groter dan die van de cisgender man. Ze zijn ook lager op de vrouwelijke borst geplaatst. Het zal daarom waarschijnlijk nodig zijn om ze te verkleinen en te herpositioneren op een manier die vergelijkbaar is met de kenmerken van die van cisgender mannen. Deze handelingen maken deel uit van een torsoplastieoperatie die daarom heel vaak wordt uitgevoerd na een borstamputatie.

De eerste van deze technieken wordt "periareolair" genoemd. :

Deze procedure is meestal gereserveerd voor zeer kleine en kleine borsten (in principe voor cupmaten A en B).

Bij zeer kleine borsten (cap A) wordt een halfronde incisie onder de tepel gemaakt. Het is door deze opening dat de borstklier en vetweefsels worden verwijderd. De huid zal van nature strakker worden en na enkele maanden zal het litteken niet meer zichtbaar zijn. In deze bewerking is het onmogelijk om het formaat en de herpositionering van de mammeloenen te wijzigen. Het is daarom noodzakelijk dat de tepels in eerste instantie een kleine diameter hebben en hoog genoeg op de romp worden geplaatst.

Deze operatie heeft de volgende voordelen: geen asymmetrie van de romp, geen littekens en een vrij snel herstel.

Voor kleine borsten (cup B) waarvan de huid een goede elasticiteit heeft, is de procedure identiek aan de vorige. Omdat er overtollige huid is, wordt deze verwijderd via een incisie rond de tepelhof en wordt de huid strakker en gehecht rond deze tepelhof. Met deze techniek is het mogelijk om de tepel bij te snijden en op de romp te plaatsen, zodat deze het mannelijke uiterlijk krijgt. Er is dus een nadeel en een voordeel bij deze operatie: het risico op asymmetrie is mogelijk en de littekens verdwijnen na enkele maanden.

De tweede techniek wordt "dubbele incisie" genoemd :

Deze operatie met tepeltransplantaat geeft bevredigende esthetische resultaten. Het grote nadeel is dat beide littekens zichtbaar zijn. Dit hangt uiteraard af van het vermogen van de chirurg om niet al te brede hechtingen uit te voeren met zeer fijne hechtingen. Na verloop van tijd zullen deze littekens afnemen en wordt het witter minder duidelijk. Als het haar bovendien vrij overvloedig wordt, verdwijnen ze bijna volledig. De nadelen van deze techniek zijn het risico op asymmetrie van de romp en de mogelijke necrose van de tepel.

Mogelijke complicaties

De meest voorkomende complicatie is bloeding. Gedurende ten minste 24 uur na de operatie is de bloeding aanzienlijk en wordt overtollig bloed door subcutane drains gezogen. Als cauterisatie van bloedvaten onvoldoende of slecht wordt uitgevoerd, kunnen de drains niet alles zuigen en vormen zich bloedzakken tot een hematoom onder de huid. Het zal dan nodig zijn om incisies te maken om deze bloedzakken te legen en de bloedvaten aan de oorsprong van deze situatie opnieuw te dichtschroeien.

Een andere complicatie zijn hematomen die zich binnen 48 uur na de operatie kunnen vormen en daarom snel worden opgespoord en behandeld. Het is echter mogelijk dat een hematoom niet wordt gedetecteerd en dat het vervolgens groeit en zwart wordt terwijl het u pijn doet. Het is noodzakelijk om deze situatie zeer snel te behandelen door een punctie van het geagglomereerde bloed op de plaats van het hematoom. Dit hematoom laat meestal geen zichtbaar spoor achter.

Een ernstiger complicatie is tepelnecrose veroorzaakt door een gebrek aan bloedtoevoer. Als deze situatie niet in een vroeg stadium wordt behandeld, zal het nodig zijn om opnieuw te opereren om alle aangetaste weefsels te verwijderen. Dit zal een aanzienlijk en zichtbaar litteken achterlaten, hoewel het mogelijk is om de beschadigde tepel te reconstrueren.

Andere complicaties zoals huidfibrose, littekendegeneratie en torso-asymmetrie zijn mogelijk. Al deze nadelen hebben oplossingen. Het is om deze reden dat het noodzakelijk is om het genezingsproces van de operatie nauwlettend te volgen en niet te aarzelen om bij de minste zorg opnieuw contact op te nemen met de chirurg om echt schadelijke situaties te voorkomen.