Kinderen zijn meestal afhankelijk van hun ouders of een wettelijke voogd voor onder meer huisvesting, morele en financiële steun, en aangezien ze vanwege hun leeftijd of de terughoudendheid van het medische beroep niet noodzakelijk toegang hebben tot passende medische behandeling, worden transkinderen geconfronteerd met andere problemen dan volwassenen.

De status van transgender wordt niet goed erkend en geaccepteerd door de samenleving en deze situatie betekent dat transgender-kinderen de behoefte kunnen voelen om hun situatie voor hun ouders, familieleden en vrienden te verbergen, totdat de tijd komt waarop ze zullen voelen dat de omstandigheden hiertoe bevorderlijk zijn openbaring.

Het coming-outproces is in veel gezinnen een bron van spanning.

Sommige ouders kiezen ervoor om hun kind vanaf het begin te ondersteunen zonder al te veel vragen te stellen. Vaak zijn zij het die een vereniging om hulp vragen.

Anderen zullen geleidelijk aan deze nieuwe identiteit accepteren en zich goed willen informeren over wat transidentiteit is en hoe ze hun kind kunnen helpen zodat het goed in zijn persoonlijkheid is.

Ten slotte zijn er de "ouders die vastzitten in overtuigingen of zekerheden" die zeer negatief reageren en zelfs zo ver gaan dat ze het kind het huis uitsturen.

De meest "ernstige" zullen zo ver gaan dat ze hem "psychiatrische therapie" opleggen om hem "zijn waanvoorstellingen" voorbij te laten gaan. U moet weten dat deze "therapieën" nutteloos, gevaarlijk, ineffectief zijn, sterk worden bestreden door een groot deel van de publieke opinie en verworpen door transgenderverenigingen.

Deze kinderen, die al kwetsbaarder zijn voor een groot aantal problemen, moeten goed omringd en geliefd worden, anders dreigt zelfmoord het einde van hun lijden te zijn. Het ongemak van deze kinderen komt voort uit hun onvermogen om aan de buitenkant te kunnen zijn, wat ze werkelijk van binnen zijn.

Sommige landen proberen een betere integratie van transgender kinderen in de samenleving mogelijk te maken. In Argentinië bijvoorbeeld bepaalt een wet dat kinderen, net als volwassenen, een voornaam kunnen gebruiken die overeenkomt met de genderidentiteit die ze hebben gekozen en in Californië verleent een wet uit 2013 kinderen het recht om faciliteiten (inclusief toiletten) te gebruiken die overeenkomen met hun geslacht identiteit. Deze situaties zijn slechts zeer kleine stappen in het voordeel van transgender kinderen. Hierdoor kunnen ze beter integreren in de schoolomgeving. Wat absoluut noodzakelijk is, is wettelijke en sociale erkenning van hun beweerde genderidentiteit.

Het meest vooruitstrevende land op dit gebied is British Columbia, dat ouders simpelweg verbiedt, met boetes, om de trans-identiteit van hun kind te weigeren. !

U moet weten dat een kind vanaf 4 jaar zich kan identificeren als een jongen of een meisje. Als hij erover durft te praten, meestal met zijn moeder, doet hij dat door te praten over wat hij diep in zijn persoonlijkheid voelt en niet door te verwijzen naar zijn uitwendige genitaliën, waar hij niets mee te maken heeft. Dit is de belangrijkste reden waarom het absoluut noodzakelijk is om naar hem te luisteren en hem te helpen.

Ouders die zich in een gelijkaardige situatie bevinden en zich hulpeloos voelen, kunnen terecht bij een vereniging zoals het Maison Arc-en-ciel. Gekwalificeerde en goed opgeleide mensen zullen tot hun dienst zijn om hen vooruit te helpen en hun kind te helpen hun verschil op een harmonieuze manier te ervaren.

Ik nodig u uit om de rubriek "Informatie voor ouders" te raadplegen waar dit zeer delicate onderwerp wordt uitgelegd.

En voor ouders die ongevoelig zijn voor het lijden van hun kind, nodig ik u uit om te mediteren over dit wetsartikel dat aan de basis ligt van de Belgische samenleving. :

Artikel 22bis van de Belgische Grondwet

Elk kind heeft recht op respect voor zijn morele, fysieke, psychologische en seksuele integriteit.

Elk kind heeft het recht om zich uit te spreken over elke aangelegenheid die hem aangaat; er wordt rekening gehouden met zijn mening, rekening houdend met zijn leeftijd en zijn onderscheidingsvermogen.

Elk kind heeft recht op de maatregelen en diensten die bijdragen aan hun ontwikkeling.

Bij elke beslissing die hem aangaat, wordt het belang van het kind op de eerste plaats in aanmerking genomen.